و من همچنان ميگم اين روياي پايان ناپذير تو آخرش جاشو ميده ب يه روياي پايان پذير ! چون اگه بخواي مي رسي بهش! فقط وقتي رسيدي بايد يه دور منو بچرخوني! ب دور مدر3 هم راضيم!!! :))

و اينکه آدما دارن از هم دور تر و دورتر ميشن دور دور! اين وحشتناکه!! و هرچي ميگذره بيشتر ب اين نتيجه مي رسم ک کاش اون موقع ها ک اين تجهيزات نبود بودم! و اينکه اگه پست ديروزمو خونده باشي فهميدي ک دلم از اين دووور شدنا پره! و اينکه همين جوري هرچي ک مي گذره آدما دارن منزوي تر ميشن!! بعضي وقتا آدم بايد گوشي و لب تاپ رو بذاره کنار تلفنو برداره زنگ بزنه ب دوستاش با هم قرار بذارن برن بيرون! برن پارک برن طبيعت! بدون تکنولوژي!! عقيده ام کمي دست نيافتني ب نطر مياد چون الآن گوشي هر کس ب جونش بسته است اگه پيشش نباشه انگار هيچي نيست!! خلا3 ک زيادي گفتم!! اما چه قدررر پستتو ب جا خوندم! خيلي ممنون(با صداي بچه فامل بخون!)

* به نطرم دانشجويي يه دنياي جديد از زندگيه ک آدم هر کاري هم کنه نمي تونه اونو مثه دوران مدر3 کنه!* اينو کسي داره مي گه ک هميشه از ندرسه مي ناله اما نمي خواد ک تموم شه! چون ب نظرش يه دنياي نا مهربون پيش رو داره!